(tytuł grzecznościowy)

См. также в других словарях:

• aga — I m odm. jak ż III, CMs. adze; lm M. agowie, DB. agów 1. «tytuł grzecznościowy w niektórych krajach muzułmańskich; pan» 2. hist. «tytuł oficerski w sułtańskiej Turcji, również właściciela ziemskiego» ‹tur.› II ż III, CMs. adze; lm D. ag zool.… …   Słownik języka polskiego

• jegomość — m I, DB. jegomośćścia; lm M. jegomośćście a. jegomośćściowie, DB. jegomośćści a. jegomośćściów 1. «człowiek zazwyczaj starszy, nieznajomy; jakiś człowiek, osobnik, gość» 2. daw. «tytuł grzecznościowy, skrócony z jego miłość, używany w dawnej… …   Słownik języka polskiego

• wielmożny — wielmożnyni «dawny tytuł wysoko postawionej osoby, dziś: tytuł grzecznościowy dodawany czasem przed nazwiskiem adresata listu lub przesyłki (tylko w wyrażeniu: wielmożny pan, wielmożna pani, wielmożni państwo)» …   Słownik języka polskiego

• czcigodny — czcigodnyni, czcigodnyniejszy «budzący respekt, zasługujący na cześć i jej objawy, na wielki szacunek (wyraz stosowany między innymi jako tytuł grzecznościowy w listach)» Czcigodny jubilat. Czcigodna staruszka …   Słownik języka polskiego

• dobrodziej — m I, DB. a, lm M. e, DB. ów (dobrodziejei) 1. przestarz. → dobroczyńca 2. przestarz. dziś żart. «tytuł grzecznościowy» Witam pana dobrodzieja. ◊ Panie dobrodzieju, mości dobrodzieju «zwrot wtrącony, używany przez mówiącego z przyzwyczajenia, jako …   Słownik języka polskiego

• dobrodziejka — ż III, CMs. dobrodziejkajce; lm D. dobrodziejkajek 1. przestarz. «kobieta wyświadczająca komuś coś dobrego, oddająca przysługę; filantropka» 2. przestarz. dziś żart. «tytuł grzecznościowy» Jejmość dobrodziejka. Uszanowanie pani dobrodziejce.… …   Słownik języka polskiego

• jejmość — ż V, DCWMs. jejmośćści; lm M. jejmośćście, D. jejmośćści 1. żart. «kobieta nieznajoma, zwykle starsza i tęga; jakaś kobieta» 2. daw. «tytuł grzecznościowy, skrócony z jej miłość, używany w odniesieniu do kobiet pochodzenia szlacheckiego,… …   Słownik języka polskiego

• milady — [wym. milejdi] ż ndm «angielski tytuł grzecznościowy, używany zwłaszcza dawniej przy zwracaniu się do kobiet z arystokracji lub do żon wyższych urzędników» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• milord — m IV, DB. a, Ms. milordrdzie; lm M. owie, DB. ów «tytuł grzecznościowy używany w Anglii przy zwracaniu się do seniorów rodzin arystokratycznych, do członków Izby Lordów i do niektórych wysokich urzędników» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• panna — ż IV, CMs. pannannie; lm D. pannanien 1. «kobieta niezamężna, najczęściej młoda, dziewczyna» Dorosła panna. Dziewczynka wyrosła na piękną pannę. Panny wychodziły za mąż. ◊ Panna młoda «kobieta w dniu swego ślubu» ◊ Panna na wydaniu, pot. panna do …   Słownik języka polskiego

• prześwietny — prześwietnyni 1. «niezwykle świetny; wspaniały, znakomity, nadzwyczajny» Prześwietny strój. Prześwietna uczta. 2. «czcigodny, wielce szanowny (najczęściej jako tytuł grzecznościowy, używany w sytuacjach uroczystych w stosunku do instytucji,… …   Słownik języka polskiego